Hallederizci ustalar obsesif kompulsiflere karşı

Dediğim gibi, Cumartesi günü su tesisatını yapan usta yeniden geldi. Yetkili zat daha sonra uğrayacakmış.

Aksaklıkları söyledik, 'Problem değil, hallederiz.' deyince 'Zaten ilk baştan düzgün yapmanız gerekmez miydi?' dedim kendimi tutamayıp. Daha fazla söylenmeyeyim diye çalışma odasına geçtim, oturdum bilgisayarımın başına. Aşkımla konuşmalarını da duyuyorum bir yandan. Lavabonun su akıtması hakkında 'Dün akşam contayı bulamadım, takamadım o yüzdendir.' diye açıkladı, iyi mi? Madem ki conta takmayınca su akıtma riski var, benim evimde, bana sormadan, benim adıma nasıl alırsın bu riski? Zor tuttum kendimi, bulamadıysan niye sormadın be adam dememek için! Ben bunları düşünürken adam bir de 'Dün akşam burası çok karışıktı.' demesin mi! Ölür müsün, öldürür müsün?

Çamaşır makinasının arkasında biriken suyu almak için, makinayı çekmesini istedi aşkım. 'O çok önemli değil, kalabilir su.' diyen sesi duymamla ok gibi yerimden fırlamaya çalışmam, ama başaramam bir oldu. Bu başaramama durumu cinlerimi iki kat topladı tepeme! 'Olmaz canım öyle şey, ne demek önemsiz!' diye bağırınırken, baktım aşkım elinde yer havlusu banyoya doğru geliyor. Bana sakinleşmemi işaret etti, banyoya girdi, ustaya 'Yardım et de çekelim şu makinayı.' deyince, ustanın itiraz hakkı kalmadı.

Klozeti de sabitledikten sonra, yamukluğu nasıl düzelteceğimize geldi sıra. Ustanın önerisi şuydu: duş kabinini söküp, sete uygun bir şekilde tekrar monte etmek. Yamukluk düzelmez ama, görüntü toparlayabilir. Hadi deneyelim, dedik. Gerçekten dışarıdan bakıldığında yamukluk minimuma inmişti. Duşa oturup baktığımda epey yamuk gözüküyordu. Tam duştan çıkıyordum ki, ne göreyim? Kırıp yeniden döşedikleri karo ile orjinal döşeme arasında kot farkı var! Önce, ben mi yanlış görüyorum dedim, aşkıma da bakmasını söyledim. Resmen kot farkı var! Bu da tuzu biberi oldu! Ustaya da gösterdik, bu nasıl olur diye. Yine bildik, klasik yanıt: 'Ben yapmadım.' İyi, sen yapmadın anladık da, ne olacak, böyle mi oturacağız? Bir de benim gibi, kendi kendime koyduğum tanıyla, obsesif kompusifseniz işiniz çok zor, çok. Derin nefes al, ver. Bir daha al, bir daha ver. Sakinleş.

Tam da bu sırada firmanın yetkilisi geldi. Muhtemelen 24-25 yaşlarında, genç biri. Bütün şikayetlerimiz ona da yinelerken, usta habire 'Hallettim.' dedi durdu. Bi sus ya, bi sus. Çocuğun nutku, kot farkını ve duşun yamukluğunu nasıl çözmeyi düşündüğünü sorduğumuzda ve derzlerin gri değil de siyah olduğunu gördüğünde tutuldu artık. Halletmemiz lazım, dedi. Pazartesi günü ararız sizi, ustalarla gelip bakarız, diye ilave etti.

Pazartesi günü ne arayan oldu, ne soran. Fakat, aşkımla ben bir karar verdik: banyomuzun zeminini yeniden yaptıracağız. İşcilik öyle kötü ki, 3. sınıf bir banyo haline geldi banyomuz. Aslında kabahat bende. Ustalar işe ilk başladıkları zaman, çok takıntılı bir insan olduğumu beyan etmem gerekirdi ki, ona göre ince işcilik yapsınlar. Duş seti için de, daha önce böyle bir şey yaptınız mı, diye deneyim - yetkinlik sorgulamam gerekirdi. Yapmadılarsa, öylece bırakmalıydım.