Bir de hoşgörüsüz olsak halimiz nice olurdu?

Radikal'in bu günkü manşetinden:

R.T.E.: '(..)Bu topraklarda hoş görülmeyen yegane şey hoşgörüsüzlük.'

Hangi topraklar? Bu topraklar.

Yani? R.T.E. nereyi kastediyor bilemedim, ama mantıken Anadolu toprakları yani Türkiye sınırlarının içi olması lazım.

Türkiye'de hoşgörülmeyen yegane şey, yani biricik, tek şey hoşgörüsüzlükmüş.

Diğer herşeyi bir kenara bırakın, bunları sadece karikatürleri yapıldı diye çizeni, dergiyi kısacası önüne geleni dava eden birinden duyunca kulağa daha da komik gelmiyor mu, daha da anlamsızlaşmıyor mu?

Aslında aynı gazetedeki büyüklü küçüklü haberlere sırasıyla bakınca, pek de yalan-yanlış sayılmaz gibi gözüküyor.

İkizdere'ye doğayı yok etme pahasına 3 Hidroelektrik Santrali yapılacakmış. Hoşgörüyoruz. (Sf.3)

Dünya Bankası Başekonomisti Gill, yoksulluğun her yerde artacağını, Türkiye'de işsizliğin iki katına çıktığını söylüyor. Biz ne yapıyoruz? Artan işsizliği hoşgörüyoruz. (Sf.4)

Başbakan Yrd. A. Babacan, İslam Konferansı Teşkilatı toplantısında yaptığı konuşmada, ekonomik krizde çok ciddi risklerin devam ettiğini söylüyor, teoride neler yapılması gerektiğini bir bir sıralıyor. Hükümete bunlardan hangilerini yaptığını sorduğumuzda alacağımız her yanıtı hoşgöreceğiz; herhangi bir yanıt almama durumumuzu bile... (Sf.5)

Beşiktaş Barbaros Meydanı'nında aşırı hızla giderken kontrolünü kaybederek, kaldırımda yürümek gibi bir gaflet içindeki Elbruz Bilge'yi öldüren minibüs sürücüsünü, ona ehliyet verenleri de yine hoşgörüyoruz. (Sf.10)

'Kürt açılımı' hakkında düşüncelerini açıklayan Avşar kızına soruşturma başlatılmasını da, 'jet takipsizlik' kararı verilmesini de hoşgörüyoruz. (Sf.11)

Bir düğünde hava açılan ateşi hoşgörüyoruz, ve 6 yaşındaki kızımızı başından vuran magandayı ne yapıyoruz? Tabi ki onu da hoşgörüyoruz... (Sf.11)

İşkenceyle öldüğü sabit Engin Çeber'in ailesi, haklarında kanıt ve yargı kararı olmadan 'terörist' ilan edilmelerini ancak ve ancak hoşgörebilirler. (Sf.11)

Akepe'nin dün yapılan kongresinde başka aday çıkmamasını, ne olursa olsun razıyım, herhangi bir görüş bildiren bir Allahın kulunun çıkmamasını, her zaman olduğu gibi, hoşgörüyoruz. (Sf.12)

Siyasi literatürümüze 'farklılıklarımız (etnik, din, dil)' kavramını üstüne basa basa vurgulayarak, inatla sokan Akepe'yi de, yine yeniden ve milletçe hoşgörüyoruz. (Sf.12)

Doğu ve G.Doğu Anadolu bölgelerindeki kadın merkezlerine başvuran 50 bin kadının 4'de 1'i ensest ilişkiye zorlanmalarını hoşgörüyorlarmış. (Sf.13)

Kanuna aykırı Kuran kursu açanlara veya işletenlere verilen 6 aydan 3 yıla kadar olan cezanın, 3 aydan 1 yıla indirilmesini de hoşgörmüşüz de, ruhumuz duymamış. (Sf.13)

Budur. Hoşgörülmeyen biricik şey hoşgörüsüzlük.

Her söyleneneni, söyleyenden dolayı kabul edince böyle.

Bir de her söylenene, kimin söylediğine bakmadan 'Acaba mı?' diye yaklaşma durumu var. Eğer böylelerindenseniz, devam kısmı tam size göre.

YÖK Başkanı Y. Z. Özcan'ın oğlu Baran Özcan, Mert Oymagil denen bir arkadaşıyla birlikte, ailece görüştükleri arkadaşı A.M.K.'yı, Özel ODTÜ Koleji'nin 3. katındaki tuvalette ağzını burnunu dağıtırcasına dövüyor. Babası, yani YÖK Başkanı olayın Baran'la ilgisi olmadığını, ağzı burnu dağıtılan çocuğun - A. M. K.'nın, aslında Mert Oymagil'e küfür ettiği için dövüldüğünü açıklıyor. Sonra da aile dostları olan A. M. K.'nın babasına gidip 'özür diliyor'. A. M. K.'nın babası, YÖK Başkanı babaya yani arkadaşına, adli sürecin devam edeceğini söylüyor. (Sf.10)

Haydi bu olaydan 'hoşgörü' dersleri çıkaralım.

YÖK Bşk. Y. Z. Özcan açısından:

1. Birisine küfretmek, hoşgörülmez; her ne kadar hoşgörülmeyen biricik şey hoşgörüsüzlük olsa da...
2. Hoşgörülmediği için dövülmeyi gerektirir.
3. 'Ağır tahrik' yani küfretme karşılığında başvurulan eylem olan 'dövmek' hoşgörü gerektirir. Yoksa ne diye dövülen çocuğun babasına gidip de özür dilesin?

A. M. K.'nın babası Mustafa Karaman açısından:

1. Her ne sebeple olursa olsun dövmek hoşgörülemez.
2. Hoşgörülmediği için adli süreç başlatmak gerekir.

Herkes açısından, yukarıdaki iki maddeye ilave:

3. Hoşgörmediğiniz olayı yapan ne kadar yüksek mevkide birisi ya da yakını olursa olsun, size ne derse desin, ne kadar caydırmaya çalışırsa çalışsın prensiplerinizden ödün vermeyin.
4. Bir sefercik dahi olsa ödün verdiğinizde 'elinizi verip, kolunuzu kurtaramaz' durumunda kalırsınız.