Saat 14 civarı. 3. ameliyatımın 3. kontrol MR'ı çekilmiş, eve dönüş yolundayız kocamla. Her zamanki gibi radyo açık, ekonomi kanallarından biri. Sunucu kadının iki konuğu var, sanayiciymişler; birisi Türkiye Kimyasal Üreticileri Derneği başkanı idi.
Kocamla hayretten hayrete düşüyoruz; kimi zaman ağzımız beş karış açık. Kimi zaman ise aynı anda 'Yok artıııık!' nidaları arabanın her santimetrekaresinde
hızla bi tur atıp böcek ilacı misali boğazımıza yapışıveriyor. Duyduklarımıza inanamıyoruz. Asıl çarpıcı olan, seçim sonuçlarının üzerinden 24 saat dahi geçmemiş!
Efendim, inşaat bir ülkenin hele ki Türkiye gibi ciddi cari açığı olan bir ülkenin büyümesini domine edecek bir çözüm değilmiş. Sanayi durma noktasında değilse bile o yola girmesi an meselesiymiş. Katma değer yaratacak sanayi hamlelerine acilen ihtiyaç varmış, yoksaaa... Ah o işsizlik, hele ki gençlerin işsizliği yokmuymuş. Ya istihdam konusu? Ekonomi politikalarından tutun da Batı karşısındaki durumumuzdan, Avrupa Birliği'ne karşı sorumluklarımıza... Yeni iktidarın, ki koalisyon olma olasılığı yüksekmiş ve iyi de olurmuş, tüm bunların altından kalkmaya hazırlıklı olmalıymış; ekonomiden sanayiye her konuda sağlam politikalar üretmeliymişler, her konuda sağlam duruş sergilemeliymişler... Hangi birini yazacağımı bilemiyorum.
Sanırsın, uzayın en uzak köşesinden Türkiye'ye bu sabah ışınlanmışlar; şikayet ettikleri bu sorunları Akepe denen tek parti iktidarının yarattığından haberdar değiller sanki. O zamanlar aklınız, diliniz nerdeydi; bizler bunları dile getirirken akepeyi ve şimdi şikayet ettiğiniz politikalarını öven siz değil miydiniz be yaw, diye bağırmak geliyor insanın içinden.
Neyse. En azından, hep dile getirdiğimiz 'satış'ın bu kadar çabuk gerçekleşebileceğini bilemiyorduk. Rüzgar bir kez dönmeye görsün... De, ülkede daha az sayıda rüzgar gülü olsa, daha iyi olmaz mı?...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder